Με αφορμή την επέτειο του "ΟΧΙ" κι εν όψει Εργοτέλη αναφέρθηκα χθες σε κάποια ΟΧΙ που πρέπει να ειπωθούν στην Πανάθα. Σε μερικά απ' αυτά τα ΟΧΙ θα σταθώ σήμερα και στο κατά πόσο ειπώθηκαν στο κωμικοτραγικό χθεσινό ματς, γιατί προτιμώ εν μέσω του πανικού που επικρατεί να αναζητήσω τα αίτια αυτής της εμφάνισης στα όσα έχουν συμβεί πριν το παιχνίδι. Πιστεύω ότι τα όσα συνέβησαν κατά την διάρκεια του αγώνα συνδέονται με τα όσα συνέβησαν στον ΠΑΟ το διάστημα πριν την σέντρα!
Έγραφα: "ΟΧΙ στην συλλήβδην απόρριψη του αγωνιστικού προσώπου που έδειξε ο Παναθηναϊκός και των επιλογών Τεν Κάτε στα τρία τελευταία του παιχνίδια με ΠΑΟΚ, Βέρντερ και Ηρακλή όπου σταθεροποιήθηκε ένας βασικός κορμός, πράγμα που ήταν ζητούμενο εδώ και καιρό, με αποτέλεσμα η ομάδα να έχει καλή απόδοση στο πρώτο μέρος των συγκεκριμένων αγώνων ή και για λίγο περισσότερο ανάλογα με το πότε στο καθένα απ' αυτά αποφάσιζε να...παρέμβει ο Ολλανδός."
Το παράδοξο είναι ότι ο ίδιος ο Τεν Κάτε αποδέχτηκε αυτή την συλλήβδην απόρριψη του αγωνιστικού προσώπου της ομάδας του των τριών αυτών παιχνιδιών αποσταθεροποιώντας εκ νέου τον βασικό κορμό που πρόσκαιρα είχε δημιουργηθεί και έδινε καρπούς, τουλάχιστον μέχρι το σημείο που πραγματοποιούσε τις άστοχες αλλαγές του ή πραγματοποιούνταν κάποια εξόφθαλμα ατομικά λάθη.
Η κίνησή του αυτή δείχνει ότι πιθανότατα δεν διαθέτει προσωπικότητα σαν προπονητής ο Ολλανδός. Παρ' όλα αυτά πρέπει να στηριχθεί για να προσφέρει τις χρήσιμες ποδοσφαιρικές του γνώσεις ενώ την καθοδήγηση της ομάδας, αλλά και του προπονητή, πρέπει να την αναλάβει, όπως είναι άλλωστε φυσιολογικό - αν όντως μπορεί - η διοίκηση!
Έγραφα επίσης "ΟΧΙ, οπότε και, στο κακό έως απαράδεκτο κοουτσάρισμα που παρακολουθούμε από την αρχή της σεζόν από τον Mr Χενκ κι ακόμα περισσότερο στα τρία αυτά ματς. Στην Τούμπα την ώρα που με τους ασπρόμαυρους αποδεκατισμένους στον κεντρικό άξονα έπρεπε να χτυπήσει το παιχνίδι προτίμησε να το...γυρίσει στην άμυνα ενώ με Γερμανούς και Ήρα ανέλαβε κατά την διάρκεια των αγώνων υπερβολικά ρίσκα χωρίς το σκορ ή το χρονικό σημείο που τα πήρε να το απαιτούν!"
Αυτό οπωσδήποτε δεν μπορούσε να βελτιωθεί σε μία ή δύο μέρες, ούτε μπορούσε να έχει ο Ολλανδός κάποιες σταθερές επιλογές αλλαγών αφού δεν έχει, τελικά, βασικό κορμό οπότε ήταν φυσικό επόμενο να θυμηθεί τον Σόουζα μετά από ενάμιση μήνα (που μάλιστα η μεταγραφή του είχε πραγματοποιηθεί για αιχμή στο 4-4-3), τον Τζιώλη στο 2-2 μπας και βάλει μια τάξη στα ασυμμάζευτα της μεσαίας γραμμής και τον Ρουκάβινα που τον είχε κράξει, ενώ η εμφάνισή του ήταν καλή, με τον Ηρακλή.
Αλλά το χειρότερο απ' την στιγμή που άρχισε να παίρνει αρνητική τροπή το συγκεκριμένο ματς για τον ΠΑΟ ήταν η ακατανόητη μη χρησιμοποίηση του Γιώργου Καραγκούνη που είναι διαπιστωμένα απ' τους ελάχιστους παίχτες του Παναθηναϊκού που έχει την δυνατότητα να πάρει στις πλάτες του την ομάδα σε τέτοιες περιπτώσεις τον οποίο άφησε να χτυπιέται και να...εισπράττει κίτρινες στον πάγκο!
Ακατανόητα είναι βέβαια και τα όσα είπε ο Κάτε περί αλλαγής-τιμωρίας Μάντζιου λόγω του ότι δεν συνεργάστηκε με τον Σάλπι αποφασίζοντας να σουτάρει ενώ ο ίδιος τους το είχε δείξει στον...πίνακα. Τι να πω! Ευνούχισε τον κιόλας. Λάθος έπαιξε την φάση αλλά είναι ποτέ δυνατόν να μάθει μ' αυτόν τον τρόπο ο ποδοσφαιριστής;! Ούτε σε ερασιτεχνικό πρωτάθλημα δεν γίνονται αυτά! Και τέλος πάντων αν φέρθηκες όπως θα' κανε κι ένας οπαδός εκείνη την ώρα μην το καμαρώνεις κι από πάνω!
Ακόμα τόνιζα "ΟΧΙ, ακόμα ειδικότερα, στον απόλυτο ποδοσφαιρικό παραλογισμό της χρησιμοποίησης του Ίβανσιτς ως αριστερό μπακ, στο 45΄ μάλιστα (γιατί αν γινόταν μετά το 80΄ με αρνητικό σκορ θα είχε κάποια λογική), που (το) είδαμε (κι αυτό) στο ματς με την Βέρντερ, αλλά και γενικότερα στην χρησιμοποίηση του Αυστριακού σε θέσεις που απαιτούν αυξημένα αμυντικά καθήκοντα, όπως έγινε και με τον Ηρακλή."
Τον οποίο Ίβανσιτς είδαμε όλοι έκπληκτοι εκτός δεκαοκτάδας, αδικαιολόγητα, και απορημένοι γιατί το τι άραγε του χρέωσε. Ότι δεν τα πήγε καλά αμυντικά στα προηγούμενα ματς;! Ακόμα πάντως κι αν τον σκέφτηκε την ώρα που άρχισε να "χαλάει" το ματς το πρόβλημα παρέμενε ότι δεν τον είχε στον πάγκο να τον χρησιμοποιήσει.
Ένα άλλο σημείο είχε ως εξής: "ΟΧΙ, επίσης, στην αλλοπρόσαλλη τακτική της διοίκησης που ενώ εμπιστεύεται τον προπονητή τον καλεί μετά από κάθε κακό αποτέλεσμα για...εξηγήσεις χωρίς όμως να επιλέγει, την πιθανόν αποδοτικότερη, πιο συχνή παρουσία και επικοινωνία με τον Κάτε στην Παιανία ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, δείχνοντας έτσι την έλλειψη ψυχραιμίας της."
Κι είναι φανερό απ' την αποσταθεροποίηση του πρόσφατου βασικού κορμού αντί της επιλογής μικρών διορθωτικών κινήσεων αλλά κυρίως απ' τις αντιδράσεις του προπονητή μετά το δυσμενές αποτέλεσμα ότι η διοίκηση έχει αφήσει τον Ολλανδό να δουλεύει υπό αδικαιολόγητη πίεση και του μεταφέρει και η ίδια ακόμα μεγαλύτερη. Διαφορετικά δεν θα ακούγαμε αυτό το παραλήρημα στα αποδυτήρια και στην συνέντευξη τύπου.
Αλλά υπογράμμιζα και "ΟΧΙ, ίσως το μεγαλύτερο, στα αβίαστα ατομικά λάθη των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού σε άμυνα και επίθεση που οδηγούν σε αρνητικά αποτελέσματα και ακυρώνουν ακόμα και καλές, κατά τα άλλα, εμφανίσεις."
Χωρίς σχόλιο!
Αλλά και "ΟΧΙ, όμως και στην μερίδα του κόσμου του τριφυλλιού που δεν μπορεί να διακρίνει την καλή λειτουργία του συνόλου απ' τα ατομικά λάθη αλλά και που δεν μπορεί να αντιληφθεί, όπως είναι αλήθεια και η διοίκηση κι ο προπονητής, την έλλειψη χαρακτήρα μιας ομάδας που μπορεί να παίζει και καλά, όπως στο παιχνίδι της Πανάθας με την Ίντερ, που ήταν ο προπομπός και για τα άσχημα αποτελέσματα που ακολούθησαν, και οι πιο προσεκτικοί το επισήμαιναν από τότε."
Μερίδα του κόσμου, διοίκηση, προπονητής αλλά και παίχτες έχουν απ' ότι φαίνεται αντίθετη άποψη. Αρνούνται τον εντοπισμό του πραγματικού προβλήματος που είναι η έλλειψη χαρακτήρα της ομάδας εδώ και πολλά χρόνια αλλά και περισσότερο ακόμα σήμερα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πανηγυρισμός γκολ-κατάκτησης Τσάμπιονς Λιγκ του Λ. Χριστοδουλόπουλου σημειώνοντας το 2-2 με τον Εργοτέλη στο ΟΑΚΑ, γιατί λέει ότι ήταν το πρώτο του γκολ με τους πράσινους και ήταν και γκολ ισοφάρισης. Μόνο που ο Λάζαρος πια βρίσκεται στον Παναθηναϊκό και τέτοιος πανηγυρισμός εκείνη την στιγμή δείχνει την εντελώς λανθασμένη νοοτροπία. Κι αυτό είναι το κορυφαίο πρόβλημα. Και δεν θεωρώ ότι ο ποδοσφαιριστής είναι υποχρεωμένος να το ξέρει αλλά το τραγικό είναι ότι πιθανότατα δεν το ξέρουν κι αυτοί που θα' πρεπε να τον...ενημερώσουν και να επαναπροσδιορίσουν γενικότερα την νοοτροπία του συλλόγου!
Άρα το πρόβλημα από το 2000 ως σήμερα παραμένει διοικητικό, μιας και ιδιοκτησιακό δεν υπήρξε στην πραγματικότητα ποτέ! Κι αν δεν μπορεί η συγκεκριμένη διοίκηση να ανταποκριθεί στον ρόλο της σε εύλογο, αλλά πάντως πιο μικρό από την προηγούμενη, χρονικό διάστημα ας αναλάβουν κάποιοι μέσα από τον Παναθηναϊκό που θα μπορούν, ακόμα και στην περίπτωση που πιθανόν ο οποιοσδήποτε αναλάβει δεν θα θεωρείται ή και δεν θα είναι η ιδανική λύση για το κουμάντο της ΠΑΕ!
Εάν πάλι η παρούσα διοίκηση μπορεί να εκπληρώσει το πράσινο όνειρο ή έστω τους στόχους που η ίδια έχει θέσει ας το αποδείξει οδηγώντας το τριφύλλι σε νέες λεωφόρους δόξας το συντομότερο δυνατό !
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου