ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑLL ΓΟΥΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ

Πριν 5-6 χρόνια, περίπου, υπήρξε η μεγαλύτερη απειλή για την Αθήνα. Ο μεγαλύτερος αθλητικός σύλλογος της χώρας ήθελε -άκουσον άκουσον!- να φτιάξει το νέο του γήπεδο στο Γουδί. Ευτυχώς, τότε, ξεσηκώθηκαν οι ευπατρίδηδες δήμαρχοι του Παπάγου (ναι αυτής της περιοχής που οι στρατιωτικοί εκεί είχαν τα οικόπεδα απ’ τους παππούδες τους), του Χολαργού, του Νέου Ψυχικού και του Ζωγράφου. Επίσης κάποιοι σύλλογοι κατοίκων της περιοχής, αποτελούμενοι από 5-10 άτομα, όρθωσαν το ανάστημα τους μπροστά σε αυτόν όλεθρο που απειλούσε το Γουδί. Μάλιστα είχαν κατορθώσει το εξής εκπληκτικό: σε συγκέντρωση κατά της κατασκευής του γηπέδου, που έκανε σύλλογος αγανακτισμένων πολιτών του Ζωγράφου, παρευρίσκοντο 20 άτομα ενώ στην αντισυγκέντρωση, που έκανε την ίδια ώρα και στο ίδιο σημείο ο Σύνδεσμος Φιλάθλων Παναθηναϊκού Ζωγράφου, οι συγκεντρωμένοι ξεπερνούσαν τους 200. Βέβαια συγκεντρώσεις υπέρ της κατασκευης του γηπέδου έγιναν και στον Χολαργό και στο Νέο Ψυχικό και στου Παπάγου απ’ τους τοπικούς συνδέσμους φιλάθλων του Παναθηναϊκού με παρουσία άνω των 1.000 ατόμων, μόνο που εκεί οι “αγανακτισμένοι’’ πολίτες ούτε που έκαναν πότε την εμφάνιση τους. Παρά όμως το πολιτικό κόστος απ΄ την επιθυμία της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοτών τους, οι ευπατρίδηδες αυτοί δήμαρχοι δεν έκαναν πίσω και μαζί βέβαια με την τότε κυβέρνηση (και η σημερινή ακολούθησε την ίδια πολιτική) κατάφεραν να γλιτώσουν την αττική γη από τον φοβερό κίνδυνο που άκουγε στο όνομα “γήπεδο Παναθηναϊκού στο Γουδί”.

Το παραμύθι βέβαια θα ήταν πολύ όμορφο, και με ωραίο τέλος, αν σήμερα, 6 χρόνια μετά, δεν παραχωρούντο 450 στρέμματα απ’ το μητροπολιτικό πάρκο στο Γουδί (έκταση κατά πολύ μεγαλύτερη από όση θα δινόταν για το γήπεδο ) , μέσω του υπουργείου Eθνικής Aμύνης, για εμπορικές και οικιστικές χρήσεις (= πολυκατοικίες και εμπορικά κέντρα).

Βέβαια, σήμερα, οι μεγάλοι αυτοί αγωνιστές δήμαρχοι απ’ την τότε μάχη που έδωσαν είναι κουρασμένοι για νέους αγώνες, ενώ οι τότε σύλλογοι πολιτών φαίνεται πως είναι ενθουσιασμένοι στην προοπτική ‘ανάπτυξης’ της περιοχής τους. Όσο για την κυβέρνηση ο εχθρός ήταν μόνο το γήπεδο. (και ο Παναθηναϊκός)…

Ο εμετικός

Υ.Γ. Για το χθεσινό ματς θα τα πούμε άλλη φορά, ούτως ή άλλως θα με καλύψουν αρκετοί εδώ μέσα για τα αγωνιστικά μας προβλήματα. Μια επισήμανση όμως : Αν παιζόταν το πρωτάθλημα και το κύπελλο στα γήπεδα, και όχι στις παράγκες, χθες θα είχε τελειώσει το παιχνιδάκι 3-2 υπέρ του Παναθηναϊκού, αφού το τρίτο γκολ του παραρτήματος του ακατονόμαστου ήταν καταφανέστατο οφσάιντ όπως και δεν θα είχε ανακοπεί με ανύπαρκτο οφσάιντ ο Ρουκάβινα, που έβγαινε τετ-α-τετ... Ακόμα, ο περιπλανώμενος θίασος του Σωκράτη θα συνέχιζε την παράσταση του στην Ρόδο για ένα τουλάχιστον μισάωρο ακόμα (της παράτασης) αν δεν ανακαλυπτόταν απίθανο φάουλ απ' το οποίο προήλθε το γκολ τού παλαίμαχου...