ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.....

Κάποια στιγμή είπαμε ‘cash is the king’. Πριν περάσουν δύο εβδομάδες ανακαλώ άμεσα. Αυτό που διαφένεται πλέον είναι ότι με τις τακτικές των κυβερνήσεων παγκοσμίως , τακτικές που βλέπει ο Τσάβες και τρίβει τα χέρια του, είναι πως το χρήμα απαξιώνεται μέρα με τη μέρα. Στηρίζουν οι μεγάλοι τις τράπεζες με αμέτρητα δις , στα ύψη ο πληθωρισμός….στα τάρταρα η αγοραστική ικανότητα του άμοιρου καταναλωτή.
Το ζητούμενο στην παρούσα φάση δεν είναι να μη βουλιάξουν οι χρηματαγορές. Ας βουλιάξουν, αφού μαθηματικώς σίγουρα θα ανηφορίσουν πάλι και αν όχι προσορινά, τουλαχιστον σε έναν νέο ανοδικό κύκλο.
Το θέμα είναι μέχρι να ξαναρχίσει αυτός ο κύκλος , να έχουν διασφαλιστεί άλλα σημαντικότερα πράματα. Το σημαντικότερο όλων είναι η εύρυθμη διακίνηση των αγαθών στις αγορές. Ο παραγωγός να μπορεί να παράγει, και ο καταναλωτής να έχει δύναμη να καταναλώσει.
Με ασπιρίνες τύπου Πόλσον όμως ο παραγωγός δε μπορει να δανειστεί. Τα επιτόκια είναι στο Θεό. Και αν δανειστεί το κόστος του θα είναι πολλαπλάσιο από πριν, με αποτέλεσμα αυξημένες τιμές στα ράφια.
Πάντα εδώ εξετάζουμε την απλή περίπτωση ‘από την παραγωγή στην κατανάλωση’, χωρίς να λογαριάζουμε όλους τους ενδιάμεσους που συντελούν ώστε να φτάσει το προιόν στο ράφι. Άρα η αποδυνάμωση του καταναλωτή είναι το μοιραίο αποτέλεσμα της πολιτικής των ισχυρών.
Επομένως είμαστε αντιμέτωποι με μια κρίση ‘χαρτονομίσματος’. Η κρίση στο χαρτονόμισμα έχει ξεκινήσει από το 2001 όταν το οικονομικό σύστημα αποφάσισε να αντιμετωπίσει τα τότε προβλήματα και τα μετέπειτα με αύξηση της ρευστότητας. Η μεγαλύτερη ζημιά που γίνεται σήμερα δεν είναι η πτώση των μετοχών οι οποίες δεν ήταν και φθηνές αλλά η κρίση στο τραπεζικό σύστημα και κατ’ επέκταση στο χάρτινο νόμισμα. Καθημερινά ακούμε για εισροές εκατοντάδων δισεκατομμυρίων (που βρίσκονται άραγε όλα αυτά τα μετρητά;), συνηθίζουμε και περιμένουμε τα τρισεκατομμύρια. Η κατάσταση θυμίζει ναρκομανή που εθίζεται και χρειάζεται διαρκώς μεγαλύτερη δόση.
Από την άλλη πάλι…..δεν είναι λίγες οι φωνές που μιλούν για τεχνητή κρίση….Ο χρυσός έχει τσιμπήσει λιγάκι. Αλλά στο κλίμα πανικού που ζούμε , θα έπρεπε να έχει φτάσει στο φεγγάρι. Παρόλα αυτά….900 ευρώ η ουγκιά. Κάτι δεν πάει καλά…Αμύθητο ρευστό τρέχει να στηρίξει τραπεζικούς κολοσούς. Τι τους κόφτει? Γιατί αφήνουν τα ρευστά διαθέσιμά τους να κόβουν βόλτες στις λεωφόρους των χρηματαγορών και δεν ανταλλάζουν για λίγο χρυσό ? Τι ξέρουν, που οι πανικόβλητοι το αγνοούν? Και φυσικά σε κάθε πτώση στις χρηματαγορές απέναντι σε εξαθλιωμένους πωλητές στέκονται κυνικοί αγοραστές…Και εδώ δε μιλάμε για πτώση, μιλάμε για κραχ…Αιώνες τώρα το καταφύγιο όλων είναι ο χρυσός. Γιατί τον σνομπάρουν τώρα???