«Αρνούμαι να γίνω μέρος αυτής της εσωτερικής σύγκρουσης. Επιθυμώ να είμαι συντελεστής παραγωγής μιας νέας πολιτικής, με όρους, που θα προετοιμάζουν το μέλλον, χωρίς να αναπαράγουν το παρελθόν και τους διχασμούς του. Για το λόγο αυτό, αποσύρω τη υποψηφιότητά μου για την προεδρία του κόμματος», δήλωσε. έτσι απλά ο κ. Δ. Αβραμόπουλος τη Δευτέρα, διαψεύδοντας με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο τα μέχρι προ δύο ημερών, απ' τη δήλωση αποχώρησής του, δημοσίως λεγόμενά του!
Στο παρελθόν ανέστειλε τη λειτουργία του ιδρυθέντος από τον ίδιο κόμματος επ' ονόματι ΚΕΠ και τώρα απέσυρε την υποψηφιότητα του, μη αισχυνόμενος για το πολιτικό καιροσκοπισμό του, μήτε για τους έως σήμερα ψηφοφόρους και υποστηρικτές της υποψηφιότητάς του! Ω καιροί, ω ήθη.
Παράλληλα, κι ενώ οι κύριοι διεκδικητές της ηγεσίας της ΝΔ Ντ. Μπακογιάννη και Α. Σαμαράς εξακολουθούν να εμφανίζονται ως έχοντες υψηλό πολιτικό πολιτισμό, αποφεύγοντας τις προσωπικές αντιπαραθέσεις, στη πραγματικότητα οξύνουν εμμέσως την αντιπαράθεση μέσω των επιφανών στελεχών που στηρίζουν τις υποψηφιότητές τους, με κίνδυνο την αποξένωση των μετριοπαθών κεντροδεξιών ψηφοφόρων απ' τη ΝΔ!
Ο Β. Μιχαλολιάκος, που στηρίζει την υποψηφιότητα του Α. Σαμαρά, χαρακτήρισε τον. «Μητσοτακισμό» ως συνιστώσα, η οποία ποτέ δεν αποτέλεσε πολιτική συνισταμένη για τη συντηρητική παράταξη. Επιχείρησε, δηλαδή, ευθέως να αποδώσει κάποιου τύπου οικογενειακή ευθύνη στη Ντ. Μπακογιάννη για πεπραγμένα του πατέρα της Κ. Μητσοτάκη, τα οποία κατά τον Πειραιώτη πολιτικό αποτελούν κάποια ιδιότυπη ιδεολογία, που όμως δεν πρέπει να υιοθετηθεί απ' τη ΝΔ. Τα λεγόμενα του Β. Μιχαλολιάκου συνιστούν πραγματικά ένα καινοφανή και ακατανόητο συνάμα πολιτικό σκεπτικό απόρριψης ενός υποψηφίου και υπερψήφισης ενός άλλου, αλλά είναι οπωσδήποτε κι ενδεικτικά για τη σύγχυση και οπισθοδρόμηση που εμφανίζει σ' αυτή τη φάση το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης!
Αν όμως, τα όσα υποστήριξε ο Β. Μιχαλολιάκος σηματοδοτούν την οπισθοδρόμηση που ζει η ΝΔ, η στάση του αυτοπροσδιοριόμενου ως συνείδηση της παράταξης Β. Μεϊμαράκη καταδεικνύει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την απόλυτη σύγχυση που επικρατεί σήμερα στη Νέα Δημοκρατία. Ο Κρητικός πολιτικός, που στηρίζει τη Ντ. Μπακογιάννη, ξεκίνησε επιχειρώντας να απονομιμοποιήσει την διαδικασία εκλογής προέδρου από τη βάση, παρέστη τελικώς στις εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, αφού είχε ταχθεί ανοιχτά πλέον υπέρ της εις ολόκληρων εφαρμογή της πρότασης Αβραμόπουλου για συμμετοχή και των φίλων της ΝΔ στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία, ενάντια στα όσα πρέσβευε η Ντ. Μπακογιάννη και κατέληξε προσφάτως να μας υπενθυμίζει την υπονόμευση του κόμματος και της ιστορικής του ηγεσίας κατά το παρελθόν από τον αποσχισθέντα απ' τη ΝΔ επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, Α. Σαμαρά. Η παλινωδία, δηλαδή, σε όλο της το μεγαλείο!
Είναι συνεπώς φανερό πως η πολιτική σύγχυση και ρευστότητα, η οποία επικρατεί στη ΝΔ εδώ και αρκετό καιρό αντανακλάται κατά απόλυτο τρόπο στην επαμφοτερίζουσα στάση Μεϊμαράκη και καθορίζει κατ' ακολουθία και την συμπεριφορά των μεσαίων και μικρότερων στελεχών του κόμματος, δημιουργώντας έτσι ένα φαύλο κύκλο αυτουπονόμευσης της ΝΔ, από τον οποίο δύσκολα αυτή τη στιγμή μπορεί το κόμμα να εξέλθει!
Παράγοντας σταθερότητας κι ελπίδας ο Άρης
Στον αντίποδα, ο Α. Σπηλιωτόπουλος επιχειρεί να δημιουργήσει ένα περισσότερο σταθερό πόλο παραγωγής πολιτικής στη φιλελεύθερη παράταξη εστιάζοντας σε ανανεωτικές οργανωτικές προτάσεις. Κατήγγειλε, σε επιστολή του στον πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου Δημήτρη Σιούφα, τις «μεμονωμένες περιοδείες των υποψηφίων για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίες μπορεί να αποτελούν μέρος της ατομικής προσπάθειας, δεν μπορούν, όμως να υποκαταστήσουν, τον ρόλο της κεντρικής διοίκησης του κόμματος» και προτείνει ένα διευρυμένο πανελλαδικό διάλογο βασισμένο στη πραγματοποίηση ανοιχτών Περιφερειακών Συνδιασκέψεων, ως συλλογικών τρόπων συζήτησης με τα μέλη της ΝΔ.
Με τον τρόπο αυτό ο Αχαιός πολιτικός μπορεί να μην συμβάλλει καταλυτικά στην υπέρβαση της ενεσκύψασας κρίσης στη ΝΔ, αλλά οπωσδήποτε εμμένοντας στην θέση του για ανάγκη άρθρωσης σύγχρονου και επεξεργασμένου πολιτικού λόγου από το κόμμα και αποφεύγοντας τις παλινωδίες άλλων στελεχών αναδεικνύεται σε σημείο αναφοράς στη πιθανή εκείνη περίπτωση που απ' τη παρούσα διαδικασία δεν προκύψει μακράς πνοής ηγεσία στη κεντροδεξιά.
Το ζητούμενο
Καταληκτικά, τα έως τώρα δεδομένα δείχνουν επικράτηση της Ντ. Μπακογιάννη επί του Α. Σαμαρά, η οποία απέναντι στον παλαιάς κοπής πατριωτισμό του αντιπάλου της προτάσσει μια πιο σύγχρονη πολιτική υπεράσπισης της εθνικής ταυτότητας. Ο Μεσσήνιος πολιτικός απ' την άλλη, καταφέρνει - σε αντίθεση με τον ταχέως κι αδικαιολογήτως αποχωρήσαντα απ' τη διαδικασία Δ. Αβραμόπουλο - να εκφράσει σημαντικό τμήμα της λαϊκής δεξιάς με τον μανδύα του κοινωνικού φιλελευθερισμού.
Το κλίμα μεταξύ των υποψηφίων, αν ειδικότερα ο Π Ψωμιάδης επιμείνει ως το τέλος στην υποψηφιότητά του και οδηγηθεί η ΝΔ σε επαναληπτική διαδικασία εκλογής, αναμένεται να οξυνθεί περαιτέρω! Χαρακτηριστικές των διαθέσεων που επικρατούν μεταξύ των υποστηριχτών των δύο πλευρών είναι οι προαναφερθείσες και στιγματισθείσες «εμπρηστικές» τοποθετήσεις των Β. Μιχαλολιάκου και Β. Μεϊμαράκη, ενώ εξαίρεση αποτελεί η ψύχραιμη αντιμετώπιση της διαδικασίας από τον Α. Σπηλιωτόπουλο και ορισμένα άλλα στελέχη του κόμματος.
Αυτή, όμως, η κατ' εξαίρεση στάση νηφαλιότητας και η αναζήτηση, πέραν των προσώπων που θα εκφράσουν σε ηγετικό επίπεδο το κόμμα, του ανανεωμένου ιδεολογικού στίγματος και συνεπώς ενός σύγχρονου πολιτικού λόγου είναι ακριβώς η στάση που οφείλει να υιοθετήσει η Νέα Δημοκρατία, ως ο φιλελεύθερος πυλώνας του πολιτικού μας συστήματος, τόσο για να εξέλθει η ίδια απ' την σοβούσα εσωτερική της κρίση όσο και για να αποδειχθεί χρήσιμη και δημιουργική πολιτική δύναμη για τη χώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου