Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009
ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΝΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Οι "έντεκα φυλές" της αριστεράς στη μάχη του Κοινουβουλίου
Μία απλή παρατήρηση ενός μικρού παιδιού και η σύγχυση και το κενό εξουσίας, που ταλανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι περισσότερο από εμφανής! Βαλτετσίου και Κουμουνδούρου αποτελούν και θα συνεχίσουν να αποτελούν ως τη μέρα των εκλογών δύο κέντρα προεκλογικού σχεδιασμού και λόγου, ενώ φόρμουλες αναζητούνται για τη παρουσία μιας στοιχειώδους εκπροσώπησης σε επίπεδο ηγεσίας, όπου αυτό απαιτείται!
Οι "έντεκα φυλές" της αριστεράς ή έστω, τα έντεκα "καπετανάτα" της αυτής
αριστερής φυλής, επιδιώκουν σ' αυτή την κρίσιμη εκλογική μάχη την κοινοβουλευτική τους επιβίωση, ευελπιστώντας με τη βοήθειά της, τη σφυρηλάτηση των όρων της επόμενης μέρας, που θα τους επιτρέψουν και τη κοινή πολιτική τους επιβίωση. Είναι εξάλλου σαφές ότι οι ηχηρές απουσίες, όπως αυτές των Α. Αλαβάνου και Ι. Δραγασάκη, τραυματίζουν ακόμα περισσότερο τον ήδη "πολυτραυματία" ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος του εκλογικού σχηματισμού είναι πλέον δια στόματος και του προέδρου του ΣΥΝ Α. Τσίπρα, απλά και μόνο, η υπέρβαση του απαιτούμενου απ' τον εκλογικό νόμο ποσοστού εκπροσώπησης, ώστε να εξασφαλισθείη κοινοβουλευτική παρουσία.
Βέβαιο είναι ότι αν παρόμοιες εξελίξεις συνέβαιναν σε οποιοδήποτε άλλο πολιτικό φορέα η αναμενόμενη ζημιά θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Η πρόταση του προέδρου του ΣΥΝ που έγινε τελικά αποδεκτή για να βρεθεί μια κάποια λύση είναι πραγματικά καινοφανής. Με δύο ομόφωνες αποφάσεις της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΝ υπέρ της άποψης του να ηγηθεί ο Α. Τσίπρας του σχήματος με όσες συνιστώσες απομείνουν και την ανανεωτική πτέρυγα του κόμματος στο πλευρό του, ο πρόεδρος του ΣΥΝ αποφάσισε τη κοινή κάθοδο στην αναζήτηση του σταυρού όλων των επικεφαλείς των επιμέρους κομματικών σχηματισμών και τη μετέπειτα εκλογή κοινού εκπροσώπου απ' τη κοινοβουλευτική ομάδα, χωρίς καν να έχει σε πρακτικό επίπεδο, έστω, εξευρεθεί ένας αποδεκτός τρόπος στοιχειώδους ενιαίας
εκπροσώπησης τους.
Υπ' αυτό το πρίσμα, το εκλογικό κοινό στο οποίο απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Α. Τσίπρας με την συγκεκριμένη υπερβολικά υψηλού ρίσκου πολιτική επιλογή καλείται
να αποδείξει ότι διαφέρει δραματικά από οποιοδήποτε άλλη ομάδα ψηφοφόρων και θεωρεί πως το ζήτημα της ηγεσίας και της εκπροσώπησης στα κόμματα και τους συνασπισμούς κομμάτων αποτελεί ήσσονος σημασίας ζήτημα.
Σε κάθε περίπτωση, στις καινοφανείς αποφάσεις και στα καινοφανή γεγονότα μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν αναφορικά στο τι μέλλει γενέσθαι. Στη Βαλτετσίου και στη Κουμουνδούρου καθώς, και στις άλλες οδούς των υπόλοιπων συνιστωσών δείχνουν να το πιστεύουν. Πως έστω, μεσούσης αυτής της πολιτικής θύελλας θα τα καταφέρουν και θα εκπροσωπηθούν εκ νέου στο εθνικό κοινοβούλιο. Το τελικό λόγο, βέβαια, οσονούπω θα τον έχουν οι πολίτες. Αλήθεια είναι όμως ότι αν κάποιος πολιτικός χώρος μπορεί να επιτύχει την υπέρβαση μιας τέτοιου μεγέθους δυσκολίας είναι πράγματι ο χώρος της εναλλακτικής, της ανανεωτικής, της ριζοσπαστικής και της ... με όποιο άλλο απ' τα αμέτρητα προσωνύμια αριστεράς προτιμά κανείς.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου