Περί συνταγματικότητας....

Στη ζωή και ακόμα περισσότερο στη πολιτική, πολλές φορές, κάποια τυχαία γεγονότα μοιάζουν σαν δώρα και το αντίστροφο. Μερικά πολιτικά δώρα εμφανίζονται ως τυχαία γεγονότα. Σ’ αυτή τη κατηγορία μπορεί να ενταχθεί κι η παρέμβαση Τσάτσου για το Προεδρικό.

Η κατά βάση πολιτική, παρά επιστημονική, τοποθέτηση του γνωστού συνταγματολόγου και στελέχους του ΠΑΣΟΚ, όπως κι η αιχμηρότερη άποψη Κασιμάτη, παρότι θα ήταν υπερβολή να θεωρηθούν ενταγμένες σ’ ένα ευρύτερο σχεδιασμό εξωθεσμικών κέντρων και της ηγεσίας της Ν.Δ., εντούτοις προφανές είναι ότι, τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και ορισμένα ισχυρά Μ.Μ.Ε., άδραξαν την ευκαιρία να επενδύσουν στον εγκλωβισμό του Γ. Παπανδρέου. «Σήκωσαν» το θέμα στοχεύοντας στη δημιουργία άλλοθι για τη προκήρυξη πρόωρων εκλογών απ’ τον Κ. Καραμανλή! Δύσκολο είναι, άλλωστε, να θεωρηθεί τυχαίος και ο...μετριοπαθής λόγος διαφόρων στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα οποία έχουν πυκνή παρουσία στα δελτία των οχτώ.

Οπωσδήποτε, η στάση Παπανδρέου αποπνέει τον αέρα του νικητή, αλλά αποδείχτηκε, τουλάχιστον, παρακινδυνευμένη. Όπως ήρθαν, βέβαια τα πράγματα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι, πλέον, υποχρεωμένος να υποστηρίξει τη μαξιμαλιστική τακτική που λανθασμένα, αρχικά, υιοθέτησε!

Τελικά, είτε ως τυχαίο γεγονός, είτε ως δώρο, το κυκλικό ντόμινο δηλώσεων Παπανδρέου–Τσάτσου-Παπανδρέου, καθώς κι η μιντιακή υπερ...ανάδειξή του, διευκόλυνε τα μάλλα τον Κ. Καραμανλή στη κίνηση του για πρόωρες εκλογές. Σίγουρο είναι ότι χωρίς τη παρέμβαση Τσάτσου και την επακολουθήσασα βιαστική δέσμευση Παπανδρέου στο Προεδρικό, θα ήταν σαφώς δυσκολότερο για το Πρωθυπουργό να αιτιολογήσει πολιτικά την απόφασή του για πρόωρες εκλογές επικαλούμενος το ίδιο θέμα – το οικονομικό - για το οποίο προσέφυγε σε πρόωρες εκλογές και προ διετίας. Απόφαση, για την οποία δεν έχουν τοποθετηθεί οι έγκριτοι συνταγματολόγοι για τη συνταγματική στερεότητά της...