Αιδιοδοξία για ισχυρή εντολή αυτοδυναμίας στο ΠΑΣΟΚ!
Μετά την, πανθομολογούμενος, επιτυχημένη εμφάνιση στη ΔΕΘ του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, στην Ιπποκράτους, ευλόγως, περισσεύουν τα χαμόγελα. Το επικρατούν κλίμα αισιοδοξίας στην αξιωματική αντιπολίτευση τρέφεται και από την πολύ θετική αποτύπωση για την εκλογική επιρροή της, η οποία καταδεικνύεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Σε αυτό το θετικό κλίμα για το ΠΑΣΟΚ, σε δεύτερη μοίρα πέρασε τελικά η εξέλιξη της αποχώρησης Σημίτη από τα ψηφοδέλτια, αν και δεν λείπουν οι προσπάθειες εκτίμησης των επιπτώσεων του νέου και μεγαλύτερης, ίσως, σημασίας πολιτικού διαζυγίου Παπανδρέου-Σημίτη.
Η δημοσκοπική υπεραισιοδοξία
Γεγονός είναι ότι εκτός απ’ την θετική παρουσία του Γ. Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη, κρίσιμο ρόλο στον αέρα αυτοδυναμίας, που απέκτησε αυτές τις μέρες το ΠΑΣΟΚ, διαδραμάτισε και η εξαιρετικά κακή εβδομάδα της Ν.Δ. και του Κ. Καραμανλή, ιδίως με τα όσα συνέβησαν γύρω απ’ τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων της Ν.Δ. και τα όσα δήλωσε μαινόμενος κατά πάντων, σε Ρηγίλλης και Μαξίμου, ο Βουλευτής Κιλκίς Σ. Τσιτουρίδης. Έτσι, αν στο ΠΑΣΟΚ δεν συνειδητοποιήσουν ότι τα δημοσκοπικά οφέλη συνδέονται άμεσα – και - με μια εξαιρετικά κακή συγκυρία για τον βασικό τους αντίπαλο, παραμονεύει ο κίνδυνος μετατροπής της απαραίτητης αισιοδοξίας σε αδικαιολόγητη υπεραισιοδοξία, η οποία μόνο σε πολιτικούς...μπελάδες μπορεί να οδηγήσει!
Σε ότι αφορά τις δημοσκοπήσεις και τα ευρήματα τους φαίνεται να έχει υποβαθμιστεί από αναλυτές και στελέχη της Ιπποκράτους η περίπτωση εισόδου των Οικολόγων-Πράσινων στη Βουλή, ή έστω η εμφάνιση ενός ποσοστού πλησίον του ορίου εκπροσώπησης, ενδεχόμενα που και τα δύο κάνουν δύσκολη την πραγματοποίηση αυτοδύναμης εκλογής του ΠΑΣΟΚ. Αν το κλίμα, μάλιστα της υπερβολικής αισιοδοξίας επικρατήσει και οδηγηθεί η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε τακτική διατήρησης των υποτιθέμενων κεκτημένων ή παρασυρθεί από την πολωτική τακτική, που σε κάποιο βαθμό είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει η Ν.Δ. και ο Κ. Καραμανλής, τότε υποκρύπτονται δύο, αντίστοιχα, κίνδυνοι. Στη πρώτη περίπτωση είναι πιθανή η εμφάνιση του φαινομένου της «χαλαρής ψήφου», το οποίο επίφοβο είναι να οδηγήσει σε νίκη χωρίς αυτοδυναμία ή, έστω, νίκη με επίτευξη ισχνής αυτοδυναμίας, ενώ στη δεύτερη περίπτωση είναι εξαιρετικά πιθανό, το ΠΑΣΟΚ, συμμετέχοντας και επανατροφοδοτόντας, μία πιθανή πολωτική τακτική του επικοινωνιακού επιτελείου του Κ. Καραμανλή, να απογοητεύσει την, όχι αμελητέα, εκείνη ομάδα ψηφοφόρων, που αποστρέφεται τη παρωχημένη δικομματική «κοκορομαχία», με αποτέλεσμα να μη συναντηθεί μαζί της στη κάλπη και να ρισκάρει και σε αυτή τη περίπτωση το εύρος και τη ποιότητα της εκλογικής νίκης.
Ο αντίκτυπος της αποχώρησης Σημίτη στη κάλπη
Εν τω μεταξύ, η επιρροή στην εκλογική συμπεριφορά της επιλογής αποχώρησης Σημίτη, μετά την εκδήλωση της υπερβολικής απαίτησής του για κατάληψη της πρώτης θέσης του επικρατείας, είναι δύσκολο να αποτιμηθεί. Αν και ορισμένες δημοσκοπήσεις κατέγραψαν μια ελαφρώς αρνητική άποψη των ψηφοφόρων για την συγκεκριμένη εξέλιξη, δέον είναι να επισημανθεί πως η απόφαση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, να μην υποκύψει στην υπερβολική απαίτηση του πρώην Πρωθυπουργού, από απόψεως επηρεασμού συγκεκριμένων ψήφων τα αποτελέσματα της εξέλιξης αυτής κρίνονται από ελαφρώς θετικά έως, στην χειρότερη περίπτωση, απολύτως ουδέτερα. Κι αυτό γιατί οι οι ψηφοφόροι που, επηρεάζονται αρνητικά απ’ αυτή την εξέλιξη προέρχονται από τον χώρο της αγοράς και οι οποίοι, ούτως ή άλλως, με περισσότερη ή λιγότερη ζέση, σ’ αυτή τη φάση θα εμπιστευθούν τον Γ. Παπανδρέου, λόγω και του διακυβεύματος της αυτοδυναμίας. Απ’ την άλλη πλευρά, ένας πολιτικός χώρος, από τον οποίο ίσως μειωθούν κάποια εκλογικά οφέλη για το ΠΑΣΟΚ είναι αυτός της πιο συντηρητικής, γενικότερα, πλευράς του ΣΥΝ και ειδικότερα της ανανεωτικής του πτέρυγας. Μείωση εκλογικών οφελών, που όμως, αντισταθμίζεται από την αυξημένη δυναμική και τα μεγαλύτερα πιθανά εκλογικά οφέλη, που αποκτά απ’ τη συγκεκριμένη εξέλιξη, ο Γ. Παπανδρέου, λόγω της επικοινωνιακής ενίσχυσης του ηγετικού του προφίλ. από την άρνησή του να αποδεχθεί τον Κ. Σημίτη στη πρώτη θέση του επικρατείας.
Εν κατακλείδι, το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την αποσαφήνιση της στάσης του απέναντι σε πρόσωπα και συμπεριφορές, αλλά και, κυρίως, από μια περεταίρω αποσαφήνιση και του προγραμματικού του πολιτικού σχεδιασμού. Αντίθετα, μόνο προς όφελος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και του κόμματος του θα είναι να αγνοήσει τις εισηγήσεις για υιοθέτηση μιας τακτικής αποφυγής του μεγάλου λάθους και να προωθήσει άμεσα την επικοινώνηση ενός επεξεργασμένου σχεδίου εξόδου από το τέλμα που βιώνει η χώρα, με πρώτο και άμεσο,πιθανότατα, κέρδος μια ισχυρή λαϊκή εντολή για την αντιμετώπιση σειράς παθογενειών της ελληνικής κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου