Με στόχο το κόμμα της αποχής!

Σε αντίθεση, με την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την ασάφεια γραμμών που επικρατεί στα δύο μεγάλα κόμματα, καθώς και τις κινήσεις εντυπωσιασμού που παρατηρούνται στο κόμμα του ΛΑΟΣ, απόλυτη ηρεμία, ξεκάθαρη γραμμή και πολιτική ουσία είναι τα στοιχεία τα οποία σκιαγραφούν την προεκλογική εικόνα των τελευταίων ημερών του ΚΚΕ.

Στο Περισσό ως συνήθως έχουν επενδύσει στη σταθερότητα, που επιδεικνύουν αναφορικά στις απόψεις και στις θέσεις τους σε βάθος χρόνου και δεν σταματούν να υπενθυμίζουν σε εργάτες και εργαζόμενους τους τρόπους και τις συγκεκριμένες ενέργειες με τις οποίες τους υποστήριξαν όλο το προηγούμενο διάστημα.
Ως δείγμα μεγαλύτερης ωριμότητάς του, ζητούν από τον λαό και κάθε έναν ξεχωριστά πολίτη, που τον πλήττει η εφαρμοζόμενη καπιταλιστική πολιτική, να μην επιλέξει αυτή τη φορά, όπως στις ευρωεκλογές, την αποχή. Του ζητούν να θυμηθεί στο δρόμο προς τη κάλπη ποιο κόμμα ήταν αυτό που βρέθηκε δίπλα του στους αγώνες για τα εργασιακά και κοινωνικά του προβλήματα, όταν αυτό ήταν απαραίτητο. Να θυμηθεί και να ψηφίσει το ΚΚΕ στη λογική μιας αξιοπρεπούς άμυνας, την ώρα που οι εργαζόμενοι ζουν μια απ' τις ζοφερότερες οικονομικές συγκυρίες και φαίνεται ακόμα να είναι μακριά ένας ριζικότερος μετασχηματισμός της ελληνικής, και όχι μόνο, κοινωνίας.

Με άλλα λόγια, στο Περισσό εκτιμούν, όπως συνεχώς τις τελευταίες ημέρες επαναλαμβάνει και η Α. Παπαρήγα, ότι αν οι ψηφοφόροι του λεγόμενου "κόμματος της αποχής" προσέλθουν στη κάλπη συνηδητοποιημένοι ως προς την ταξική αξία εκάστης ψήφου, τότε είναι καθόλα εφικτό το ΚΚΕ να αυξήσει την εκλογική του επιρροή. Ίσως πλησιάζοντας και διψήφιο εκλογικό ποσοστό αν καταφέρει οι πολίτες να το εμπιστευθούν σε μία λογική ενός ισχυροποιημένου συμμάχου με κοινό στόχο την οικονομική και κοινωνική προστασία και αναβάθμιση, τελικά, των ιδίων.

Μια τέτοια πολιτική στόχευση δεν μπορεί να κριθεί ανεδαφική. Είναι γεγονός όμως, ότι σε μεγάλο βαθμό προσκρούει στην αποστροφή μεγάλης μερίδας ψηφοφόρων προς την απόλυτα αρνητική στάση του ΚΚΕ να συμμαχήσει με οποιαδήποτε άλλο πολιτικό φορέα και κοινωνικό εταίρο προκείμενου να επιτευχθούν, μικρότερες εργασιακές κατακτήσεις σε πλησιέστερο χρονικό ορίζοντα.