Σε ένα ιδιότυπο παζάρι πολιτικού συστήματος και μαζών, με διακύβευμα την αποδοχή των μέτρων, χωρίς ανυπέρβλητες αντιδράσεις, έχει τεθεί ως κεντρικό ζήτημα επικαιρότητας η τιμωρία πολιτικών και άλλων παραγόντων της οικονομικής κι εν γένει δημόσιας ζωής.
Τα δύο ζητήματα, όμως, επώδυνα και υφεσιακά μέτρα και απόδοση ευθυνών σε όσους πλούτισαν εις βάρους του κοινωνικού συνόλου, δεν είναι αναγκαστικά συνδεδεμένα μεταξύ τους, παρά μόνο υπό ορισμένες πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις!Η βασικότερη εξ αυτών, να μην αναλωθεί το όλο εγχείρημα στην αναζήτηση ορισμένων ελαχίστων εξαλιστήριων θυμάτων, προκειμένου, απλώς, να εκτονωθεί η λαϊκή οργή για να προωθηθεί ανεμπόδιστα η εφαρμογή των απαράδεκτων μέτρων και το πολιτικό προσωπικό να εξακολουθήσει με ελάχιστες παραλλαγές να λειτουργεί στα γνωστά παθογενή πρότυπα της τελευταίας 15ετίας!
Αν επιχειρηθεί η οποιασδήποτε μορφής κάθαρση θα πρέπει να έχει έκταση και βάθος τέτοιο, που να αποτελέσει αληθινή τομή στον τρόπο λειτουργίας των υψηλών κλιμακίων της ελληνικής κοινωνίας, οπότε θα πρέπει να περιλαμβάνει τελικά και πολύ μεγάλο αριθμό παραγόντων με ισχύ και σημαντική εξουσία!
Κάτι τέτοιο θα ήταν επιθυμητό, αλλά αν είναι ανέφικτο, είτε λόγω μεγάλης αλληλεξάρτησης των συμμετεχόντων στο σημερινό σύστημα εξουσίας είτε επειδή θα οδηγούσε σε μια αντιπαραγωγική εσωστρέφεια αλληλοκατηγοριών και στασιμότητας, ειδικά σε αυτή τη δυσχερέστατη οικονομική συγκυρία, προτιμότερο και συνάμα παραγωγικότερο θα αποδειχθεί, από την ανεύρεση εξιλαστήριων θυμάτων και διαιώνιση του υφιστάμενου κοινωνικού-πολιτικού παραδείγματος, να σχεδιασθεί σε θεσμικό επίπεδο ένα νέο, αυστηρό και αναπτυξιακό, πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης για την επόμενη ημέρα, με την ταυτόχρονη δικαιότερη κατανομή των οικονομικών βαρών της κρίσης, έστω και κατ´ ελάχιστον, έστω και την τελευταία στιγμή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου