Περιπου πριν 10-12 χρονια. Και παλι Μοσχα, και παλι στο Β ημιχρονο λιγο πριν το τελος, και πάλι ίδια περίοδος (Φεβρουάριος-Μάρτιος) και παλι στο αριστερο τερμα οπως καλυπτει η τηλεοραση, και παλι πλασε σε αδειο τερμα, και παλι το εχασε πεφτοντας, και παλι το σκορ ήταν στην ιδια κατασταση (σκοραρω-προκρινομαστε, δε σκοραρω-παραταση, δεχομαστε γκολ-αποκλεισμος), και παλι μετα το γκολ που χαθηκε βρηκαν τον τρόπο και χτύπησαν οι Ρωσοι, και παλι αποκλειστηκε η ελληνική ομάδα που και στις δύο περιπτώσεις αξιζε την πρόκριση. Τότε ο Ντέμης κόντρα στη Λοκομοτιβ, τώρα ο Σάλπι...
Μόλις χάθηκε το γκολ αυτό, αμέσως με πλάκωσαν οι μνήμες εκείνης της παγωμένης νύχτας πριν τόσα χρόνια. Και ήξερα πως ήταν θέμα χρόνου να δεχτεί το γκολ ο ΠΑΟΚ. Οπως και έγινε.
Είμαι έντονα αντιπαοκτζής αλλά το χθεσινό, ήταν κρίμα.
Υ.Γ. Αν ήταν χθές στη Ρωσία ο GAYρος, ακόμα θα πανηγύριζε η φίλαθλη Ελλάδα. Κάτι πρέπει να σας λέει αυτό, ψευτόμαγκες του λιμανιού.
2 σχόλια:
Καλός ο παραλληλισμός κι εντυπωσιακή... ριζοσπασικοποίηση Στράικερ!
Κι επειδή σε θυμάμαι και ημι... εξεγερμένο, νομίζω ότι θα πρέπει να συνδράμεις με την παρουσία σου την επιχείρηση ταχριροποίησης του Συντάγματος!
1i marti oloi sintagma
Δημοσίευση σχολίου