Η βασική θεώρηση του πρωθυπουργού ότι η διαφθορά είναι η αιτία που προκαλεί την οικονομική κρίση στερείται επαρκούς αιτιολογικής βάσης. Δεν αμφισβητείται η αντιαναπτυξιακή επίδραση της διαφθοράς, αλλά οπωσδήποτε η πάταξή της δεν εμφανίζει αιτιώδη σχέση με την ανάπτυξη. Η Ελλάδα διήνυσε μια δεκαετία ανάπτυξης προ της κρίσης χωρίς να αντιμετωπισθεί η διαφθορά. Κατ' αυτή την έννοια, αν ο πρωθυπουργός πράγματι πιστεύει ότι διαφάνεια και ανάπτυξη συνδέονται βάση σχέσης αιτίου και αιτιατού πλανάται πλάνην οικτράν!
Η απαιτούμενη προσπάθεια αντιμετώπισης της διαφθοράς πρέπει να επικεντρωθεί στα μεγάλα και ουσιώδη. Αν παρόλα αυτά εξαντληθεί σε συσκέψεις πολιτικών αρχηγών καλού κλίματος - όπως η χθεσινή 3η κατά σειρά μεταπολιτευτικά - και σε παραιτήσεις μελών του υπουργικού συμβουλίου χάριν επικοινωνιακής κατανάλωσης, όπως κατά τα φαινόμενα συνέβη στην περίπτωση του Ντ. Ρόβλια, τότε οι μεγαλοστομίες καταπολέμησης της διαφθοράς θα αποδειχθούν σύντομα σημαίες ευκαιρίας άνευ πολιτικού αντικρίσματος!
Η κατάληξη, άλλωστε, του επικοινωνιακού κατασκευάσματος περί σεμνότητας και ταπεινότητας της κυβέρνησης Καραμανλή είναι ακόμα πολύ πρόσφατη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου