Χρόνια Πολλά Άρη!

Σε ένα καφενείο της περιοχής του Βότση, στις 25 Μαρτίου 1914, μια συντροφιά που την αποτελούσαν 22 άνθρωποι, πήρε τη μεγάλη απόφαση της ίδρυσης του συλλόγου. Αλλά το πρόβλημα βρισκόταν στο όνομα που θα του έδιναν. Οι δημιουργοί του νέου συλλόγου αποφάσισαν να του δώσουν ένα όνομα θεϊκό, γεμάτο επιβλητικότητα και μεγαλοπρέπεια, που να εμπνέει σεβασμό και φόβο. Με αυτές τις αρχές ξεκίνησε ο Άρης και γρήγορα έγινε ο κυρίαρχος του ποδοσφαίρου της Θεσσαλονίκης αλλά και ένας από τους ισχυρότερους στην Ελλάδα. Η υλοποίηση της ιδέας ήρθε πέντε μήνες αργότερα τον Αύγουστο του 1914. Η ομάδα κέρδισε συμπάθειες μεταξύ των Θεσσαλονικέων που έβλεπαν στον Άρη τη δύναμη και την ευκαιρία αξιοποίησης της αθλητικής ιδέας αλλά και ένα ισχυρό και υγιές σωματείο, που θα ήταν σε θέση να μεταφέρει σε όλη την Ελλάδα το όνομα του Άρη, της Θεσσαλονίκης και του μεγάλου συλλόγου. Ο Άρης δεν έπαψε ποτέ να είναι ο βασιλιάς της Βόρειας Ελλάδας. Επιβλητικός και δυνατός. Με άλλα λόγια, πραγματικός Ολύμπιος Θεός του Ελληνικού ποδοσφαίρου, του οποίου ο ναός (γήπεδο Χαριλάου), χωρά άνω των 20.000 πιστών. Έμβλημα του συλλόγου ο αναπαυόμενος Θεός του πολέμου, πάντα έτοιμος να δώσει τις μάχες του αν χρειαστεί. Χρώματά του το κίτρινο και το μαύρο, για να θυμίζει σε όλους το Βυζάντιο, αφού η Θεσσαλονίκη ήταν πάντοτε η δεύτερη πολιτεία της Αυτοκρατορίας. Ο Άρης στις 25 Μαρτίου του 1914 δήλωσε για πρώτη φορά παρών στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της χώρας μας και από τότε έμελλε να καθιερωθεί στη συνείδηση των φιλάθλων της χώρας ως μια από τις μεγαλύτερες και ιστορικότερες ομάδες. Την 25η Μαρτίου 1914 είχαν επιλέξει οι ιδρυτές του Άρη, για να δουν το όνειρό τους να γίνεται πραγματικότητα. Μια μέρα τόσο ξεχωριστή για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό, ήταν αυτή που έδωσε έμπνευση σε κάποιους θαρραλέους και οραματιστές νέους της πρόσφατα απελευθερωμένης Θεσσαλονίκης, για να κάνουν τη δική τους προσωπική «επανάσταση». Μια ομάδα που θα πρωταγωνιστεί και θα κερδίζει, όπως ήταν η δική τους νοοτροπία, σε μια ηλικία που «το αίμα έβραζε στις φλέβες τους». Η εκλεκτή ιδρυτική παρέα, στο καφενείο του Βότση, έδωσε στο όραμα της, όνομα αντάξιο της δικής της ιδεολογίας. Και εγένετο ο Άρης! Βγαλμένο από την αρχαία ελληνική μυθολογία και το θεό των μαχών και του πολέμου, το όνομα της καινούριας ομάδας, που μόλις ξεκινούσε την πορεία της. Η σπίθα των νεαρών ιδρυτών έγινε φωτιά και η φωτιά, πυρκαγιά! Ο Άρης έγινε ένας σύλλογος που έμελλε να γράψει τη δική του ξεχωριστή ιστορία, ένας σύλλογος που λάτρεψαν χιλιάδες κόσμου και έκαναν τον Άρη κάτι παραπάνω από μια συλλογική προτίμηση.