"Κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες" είπαν οι Ισπανοί Indignados, «Είμαστε ξύπνιοι, Τι ώρα είναι, Είναι ώρα να φύγουν» αντέτειναν οι Έλληνες, απευθυνόμενοι σε όσους μικραίνουν και λερώνουν για τα μικροσυμφέροντά τους τη χώρα μας, στις συγκεντρώσεις τους στο Σύνταγμα και σε πολλές πλατείας της επικράτειας. Μοντέρνες λαϊκές συνάξεις που πραγματοποιήθηκαν μετά από αυθόρμητο κάλεσμα-απάντηση στην κριτική των Ισπανών νέων, το οποίο διαδόθηκε δυναμικά από τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης!
Διαδικτυακά, ακομμάτιστα και πολύχρωμα
Είναι εντυπωσιακή, πλέον, η συμβολή μέσων όπως το facebook και το twitter στην πυροδότηση και διάδοση καλεσμάτων διαμαρτυρίας. Από την Τυνησία, την Αίγυπτο και τις άλλες χώρες του Μαγκρέμπ και της Μέσης Ανατολής, μέχρι το πέρασμα στην Ευρώπη και τις Ισπανία και Ελλάδα, η μοντέρνα αυτή διαδικασία ενημέρωσης για κινήσεις ακομμάτιστης διαμαρτυρίας και την αντίσταση ενεργών πολιτών απέναντι στην εξουσία είναι φανερό ότι αναβαθμίζει σημαντικά το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η κοινωνία των πολιτών και κάθε πολίτης χωριστά στη νέα παγκόσμια πραγματικότητα. Κάτι τέτοιο γινόταν εύκολα κατανοητό για όποιον παραβρέθηκε την Τετάρτη στην πλατεία Συντάγματος και φαντάζομαι και στις άλλες πλατείες πόλεων της περιφέρειες, κυρίως λόγω της νέας ανθρωπογεωγραφίας των διαμαρτυρόμενων.
Το ακομμάτιστο και το ανεξάρτητο του χαρακτήρα των συναθροίσεων συγκίνησε. Συγκίνησε εκείνους που αποστρέφονται τις «ταμπέλες», τα κομματικά «καπέλα» και τα συνήθη μπάχαλα με τους κάθε λογής δημιουργούς τους. Δεν κυριαρχεί το μαύρο και η μονοχρωμία. Πολυχρωμία. Πολύχρωμα ρούχα, «πολύχρωμοι» άνθρωποι, «πολύχρωμες» αντιλήψεις και τελικά «πολύχρωμο» περιεχόμενο, έστω κι αν είναι δύσκολο να βρει μια αντάξιά του «πολύχρωμη» πολιτική φόρμα για να εκπληρωθούν οι προσδοκίες των «πολύχρωμων» συμμετεχόντων. Μαζί με τη νεολαία και μεγαλύτεροι, άνθρωποι όλων των ηλικιών διαδηλώνουν τη δυσαρέσκεια τους στο σύστημα, καθώς εκτός από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το μήνυμα διαδόθηκε και με την παραδοσιακή μέθοδο του από στόμα σε στόμα.
Όλοι εκεί με αντοχή
Νέοι, μεσήλικες και ορισμένοι ηλικιωμένοι, εργαζόμενοι και ιδίως άνεργοι, στελέχη και «στελεχάκια» με το κουστούμι της δουλειάς σε πολλές περιπτώσεις, ποδηλάτες ακόμα κι ένας παππάς… Οι «κανονικοί» άνθρωποι αυτή τη φορά ήταν εκεί, δεν κάθισαν σπίτι τους να μάθουν τα νέα από το διαδίκτυο, αλλά το χρησιμοποίησαν για να πρωταγωνιστήσουν σε μια ειρηνική διαμαρτυρία για την καθημερινότητά τους, τις ζωές τους, το μέλλον τους! Ανάμεσά τους ο 32χρονος Γιώργος Π., που εργαζόταν σε γνωστό συγκρότημα τύπου και είναι πλέον άνεργος, αλλά και η Αντωνία Σ., 27 ετών, η οποία την τελευταία διετία επιδίδεται στο επώδυνο σπορ της ελαστικής και «μαύρης» εργασίας, κατηγορώντας μάλιστα τον εαυτό της και τη γενιά της επειδή δεν υπήρξαν ανάλογες κινήσεις διαμαρτυρίας πριν η κατάσταση φτάσει στο μη περαιτέρω!
Και υπήρξε και συνέχεια. Οι δικτυωμένοι «αγανακτισμένοι» ανανέωσαν το ραντεβού τους και για την επόμενη ημέρα, την Πέμπτη, με σκοπό να συνεχιστούν οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κάθε μέρα, μέχρι να βρεθεί μια προοπτικής δραπέτευσης από το συλλογικό μας αδιέξοδο! Την επόμενη ημέρα δεν ήταν όλοι εκεί, αλλά ούτε ήταν και όλοι απόντες. Παρά την ασυνήθιστη για την εποχή βροχόπτωση, αρκετές χιλιάδες ειρηνικών διαδηλωτών όλων των ηλικιών επανέλαβαν τις μαζώξεις τους στο Σύνταγμα και άλλες πλατείες της χώρας μας, παρότι χρειάστηκε να διαδηλώσουν με τις ομπρέλες τους, σε μια προσπάθεια να υπάρξει καθημερινή συνέχεια σε αυτές τις νέου τύπου κινητοποιήσεις και να «κρατήσουν οι χοροί» της καταγγελίας των υπευθύνων για την κρίση και της διεκδίκησης μιας αξιοπρεπούς και βιώσιμης συνέχειας για τη νέα γενιά και κάθε έναν από εμάς!
Υπάρχει μορφή για το περιεχόμενο;
Το μεγάλο ερώτημα, βέβαια, δεν είναι άλλο από το εάν αυτό το πολύχρωμο πλήθος, που χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως βάση επικοινωνίας και συνεννόησης για τις κινήσεις του, μπορεί να μεταβληθεί σε ένα λαϊκό και κοινωνικό «τσουνάμι», το οποίο άμεσα θα μορφοποιηθεί σε πολιτικοποιημένο ρεύμα διεκδίκησης ενός κοινού μέλλοντος ή εάν τελικά πρόκειται για σύναξη αμιγώς ετερόκλητων δυνάμεων, οι οποίες δε μπορούν να συνεννοηθούν ούτε καν για έναν ελάχιστο κοινό παρανομαστή, επιτείνοντας σε αυτή την περίπτωση τη χαοτική αβεβαιότητα της ελληνικής κοινωνίας…
Δύσκολο να απαντηθεί από τώρα το ερώτημα. Δεν είναι όλα καλά και «άγια» τα χαρακτηριστικά του «πολύχρωμου» πλήθους. Πολλοί εκτός από ακομμάτιστοι είναι πράγματι και απολιτίκ ή έστω υπήρξαν μέχρι πρόσφατα αδιάφοροι και για την ουσία της πολιτικής, πέραν της δικαιολογημένης αδιαφορίας τους για τα φθαρμένα και συνήθως διεφθαρμένα ελληνικά κόμματα. Οπότε το ερώτημα για τη δυνατότητα μετασχηματισμού μιας εν δυνάμει μαζικής, κυρίως, νεολαιίστικης αντίδρασης σε πρωτοποριακό αξιακό και πολιτικό κίνημα, ουσιαστικά αναφέρεται στην ωριμότητα των νέο-διαμαρτυρόμενων και αναπόφευκτα θα τη δοκιμάσει κιόλας. Το αποτέλεσμα, όμως, μιας τέτοιας κοινωνικής δοκιμασίας είναι εντελώς αβέβαιο και δεν υπάρχει τίποτα άλλο ως προς αυτό, παρά μόνο η απόλυτη απροσδιοριστία.
Δικτυωθείτε να επαναστατήσουμε, λοιπόν, νεολαίοι και μεγαλύτεροι Έλληνες και Ελληνίδες Indignados, αν και πολύ φοβάμαι ότι μοιάζουμε λιγότερο με τους αντίστοιχους Ισπανούς και πολύ περισσότερο με τους Αιγύπτιους «αγανακτισμένους», οι οποίοι παρότι αποδόμησαν το σαθρό παρόν τους, δυσκολεύονται ιδιαίτερα ως νεολαία και λαός να βρουν το δρόμο τους προς το δημιουργικό κοινό μέλλον τους! Λέτε να τα καταφέρουμε καλύτερα; Μακάρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου