Πολλές δυτικές δυνάμεις και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού έσπευσαν με ιδιαίτερη βιασύνη να συμβάλλουν στην εξουδετέρωση του Λίβυου δικτάτορα Καντάφι, χωρίς όμως να είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τη μετάβαση σε μια δημοκρατική συνέχεια στη βορειο-αφρικανική χώρα.
Οι δυνάμεις εκείνες που αντιμετώπισαν την κατάσταση πιο ψύχραιμα φαίνεται να κινήθηκαν ορθότερα. Η θέση ότι οποιαδήποτε εμπλοκή σε πόλεμο της Ευρώπης στη Βόρεια Αφρική μπορεί με ευκολία να αποτελέσει αφορμή που θα εκμεταλλευτούν διαφόρων αποχρώσεων εξτρεμισμοί, δίνει στην Ευρώπη την απόσταση ασφαλείας που της είναι απαραίτητη, ώστε σε κάθε εξέλιξη να είναι διαχειρίσιμη η σχέση Ε.Ε. και Μαγκρέμπ την επόμενη μέρα!
Το αρνητικό, βέβαια, είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται χωρίς κοινή εξωτερική πολιτική, για άλλη μια φορά. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, μπορεί η πολυδιάσπαση της γηραιάς ηπείρου να αποδειχθεί ότι λειτούργησε θετικά, τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα, καθώς αποφεύχθηκε μια κοστοβόρα μελλοντικά ευρωπαϊκή υπερ-αντίδραση στη νότιο-ανατολική γειτονιά της με απροσδιόριστες συνέπειες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου