Η αποχή της...συμμετοχικής δημοκρατίας

Καθώς η πολιτική επικαιρότητα, λίγες ημέρες προ των ευρωεκλογών, κατακλύζεται απ’ τα παπαγαλάκια και τα πολωτικά λεκτικά σχήματα περί βαρβαρότητας κόμματα και κοινωνία είναι φανερό ότι δεν...απασχολήθηκαν όχι μόνο με την ουσία των ευρωπαϊκών ζητημάτων, αλλά ούτε καν και μ’ αυτή καθ’ αυτή την επιλογή των ακριβοπληρωμένων εκπροσώπων μας.

Διαβάζω στον τύπο ότι, επειδή μέχρι σήμερα ο μισθός εκάστου Ευρωβουλευτή είναι ίσος με τον μισθό του Βουλευτή του Κράτους μέλους που αυτός προέρχεται, προαναγγέλθηκε σχετική ρύθμιση απ’ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι μεταξύ των Ευρωβουλευτών ανισότητες που εκ των πραγμάτων ως σήμερα υφίστανται. Ρύθμιση βάση της οποίας οι Έλληνες Ευρωβουλευτές ευνοούνται αφού πρόκειται να έχουν αύξηση στις αποδοχές τους κατά 50%.

Υπερτριπλάσια βέβαια του σημερινού μισθού του Ευρωβουλευτή - 4.800 ευρώ - είναι τα επιδόματα και λοιπά έξοδα που δικαιολογεί στους Βουλευτές του το Ευρωκοινοβούλιο και με την ίδια ρύθμιση επιχειρείται να τροποποιηθεί επί το αυστηρότερο η δυνατότητα χρήσης κι η δικαιολόγηση των διάφορων αυτών δαπανών, λόγω ακριβώς της προς ίδιον όφελος εκμετάλευσής τους που έχει ως τώρα διαπιστωθεί.

Υπό το πρίσμα αυτό ως κρίσιμο ζήτημα αναδεικνύεται, εκτός απ’ το περιεχόμενο του πολιτικού λόγου κάθε πολιτικής δύναμης, ο τρόπος εκλογής εκείνων που θα επιλεχθούν να εκφράσουν την επόμενη πενταετία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την κάθε μία κομματική άποψη για την πολιτική της Ένωσης και πολύ περισσότερο την άποψη των πολιτών που θα τους ψηφίσουν.

Όπως όλοι όμως είδαμε τα κόμματα κατά βάση επέλεξαν την θεαματική παρουσίαση των επικεφαλείς των Ευρωψηφοδελτίων και των υπόλοιπων υποψηφιοτήτων, χωρίς ουδόλως να απασχοληθούν με το μείζονος σημασίας αυτό θέμα για την ποιότητα της δημοκρατίας που έχουμε στον τόπο.

Κι αν ακόμα υπάρχουν δυσκολίες εφαρμογής κάποιου άλλου τρόπου εκλογής των Ευρωβουλευτών μας, πάντως όχι ανυπέρβλητες, το λιγότερο που θα ανέμενε κανείς από κόμματα όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, που βαυκαλίζονται ότι έχουν εμβαθύνει την εσωκομματική τους δημοκρατία, είναι να επιχειρήσουν ένα διαφορετικό τρόπο επιλογής των υποψηφίων.

Ας μην ξεχνάμε ότι ειδικότερα ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου έχει επανειλημμένως υψώσει απ ‘ τις πρώτες ημέρες της ηγεσίας του την σημαία της συμμετοχικής δημοκρατίας. Στην διαδικασία επιλογής όμως των υποψηφίων ευρωβουλευτών του κινήματος, όπως και των άλλων πολιτικών φορέων πλην του ΣΥΡΙΖΑ, προτιμήθηκε η κλασσική πρακτική της κατάρτισης κομματικής λίστας υποψηφίων απ’ τον αρχηγό.

Έτσι απ’ ότι φαίνεται στην διαδικασία επιλογής ευρωβουλευτών η συμμετοχική δημοκρατία προτίμησε την...αποχή ακολουθώντας, ή ορθότερα καθοδηγώντας, την στάση πολυπληθούς, όπως όλα δείχνουν, μερίδας συμπολιτών μας σ’ αυτές τις Ευρωεκλογές.