Η καταφυγή στη βία μεταξύ διεθνών αθλητών και τις σώμα με σώμα συμπλοκές τους είναι αναντίρρητα απαράδεκτο γεγονός και έξω από οποιαδήποτε αθλητικά πλαίσια. Η εκμετάλλευση, όμως, ενός τόσο δυσάρεστου επεισοδίου από αρκετά ΜΜΕ, σε περίοδο θερινής ραστώνης και έλλειψης ενδιαφερόντων ειδησιογραφικά θεμάτων, είναι ένα επίσης απαράδεκτο γεγονός.
Πολλοί φορείς του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, ίσως και ενστικτωδώς, φοβούμενοι ότι μια ακριβοδίκαιη αποτίμηση των γεγονότων από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης θα οδηγούσε σε τιμωρία αρκετών σημαντικών αθλητών και ακολούθως στην απουσία τους από το παγκόσμιο πρωτάθλημα του Σεπτεμβρίου στη γειτονική Τουρκία, επιδόθηκαν στην τακτική ανεύρεσης του «αποδιοπομπαίου τράγου», καθώς η έκταση των επεισοδίων δεν επέτρεπε το «κουκούλωμά» τους.
Είναι σαφές, ιδιαίτερα για τον αθλητικό τύπο, ότι μια εθνική Ελλάδος χωρίς τους πρωταγωνιστές της στο μουντομάσκετ υποβαθμίζει εμπορικά το συγκεκριμένο αθλητικό προϊόν. Αυτό, όμως, δε μπορεί να δικαιολογήσει τη σκιαγραφήση ενός εκ των πρωταγωνιστών των δυσάρεστων γεγονότων - και φυσικά από την αντίπαλη εθνική ομάδα - περίπου ως δολοφόνου...
Δεν είναι ότι τα λέει ο Ελληνικός λαός που έχει καταλάβει ότι η αράχνη δεν σε πλησιάζει ποτέ για σε … φιλήσει, αλλά οι ίδιοι που λίγους μήνες πριν,με πρωτοσέλιδα απαιτούσαν να καεί η χώρα μας μαζί με τους κατοίκους της στην πλατεία των Βρυξελλών. Στη Γερμανική τους έκδοση οι Financial Times κάνουν δύο σημαντικές παραδοχές και λένε μια πικρή αλήθεια: 1)Παραδέχονται ότι «η Ελλάδα έφερε την Ευρώπη στο χείλος του γκρεμού, όμως την Ευρώπη δεν την έσωσε το πακέτο οικονομικής στήριξης που ενέκρινε για την Ελλάδα, αλλά η απόφαση της Αθήνας να το πάρει και να μην κηρύξει πτώχευση.» 2)Τονίζουν ότι η απόφαση της Ελλάδας να υπογράψει το μνημόνιο και να δεχτεί την πανάκριβη και αιμοσταγή «οικονομική βοήθεια» των Ευρω-Αμερικανών «Σάϊλοκς» (ΔΝΤ-Τρόϊκα), όχι μόνο δεν θα την βοηθήσει αλλά αντιθέτως θα την οδηγήσει με βεβαιότητα σε χρεοκοπία. Φυσικά μας προκαλεί «απορία» τι έγινε και όλες μαζί οι ντόπιες και οι ξένες εφημερίδες «συντονίστηκαν» και με δημοσιεύματα ειδικών και μη, αναδεικνύουν τώρα αυτά που λέγαμε λίγο πρίν το ΠΑΣΟΚ με τον ΛΑΟΣ παραδώσουν τη χώρα στην κυριαρχία της «αντιβασιλείας» του ΔΝΤ και της Τρόϊκας. Τρείς διάσημοι Αμερικανοί οικονομολόγοι και καθηγητές Πανεπιστημίων, ο Richard Wolf, o Randall Wray και ο φίλος του Πρωθυπουργού και προσκεκλημένος στο συνέδριο του Πόρου κ. James Galbraith, βρέθηκαν δίπλα-δίπλα στις σελίδες 6 και 7 του οικονομικού ένθετου της «Ελευθεροτυπίας» της 14ης Αυγούστου 2010, και ανέλυσαν : α) Το πώς «Η ελλάδα έχει ξεκινήσει μια κούρσα προς τα κάτω» β) Το πώς «Μόνο οι εργαζόμενοι θα χάσουν χωρίς να αποζημιωθούν» και γ) Γιατί «είναι ψευδής ο ισχυρισμός πως τα ελλείμματα δημιουργήθηκαν από υπερβολικές κρατικές δαπάνες» Ακόμα και μετά από επιπόλαιη ανάγνωση των πιο πάνω δημοσιευμάτων εξάγεται ένα και μοναδικό συμπέρασμα, ό,τι δηλαδή ο γυιός του Ανδρέα και σημερινός κατοχικός πρωθυπουργός, αγόρασε πολύτιμο χρόνο για την σωτηρία του Ευρω-Αμερικανικού τραπεζικού συστήματος δίνοντας ως αντίτιμο μια ολόκληρη χώρα. Όταν έλεγε στον Ελληνικό λαό, ότι δήθεν αν δεν πάρουμε το πακέτο στήριξης και δεν υπογράψουμε το κατάπτυστο «πρωτόκολο παράδοσης», θα αναγκαστούμε να κηρύξουμε στάση πληρωμών μισθών και συντάξεων κλπ, γνώριζε πολύ καλά ότι από αυτή την αποδοχή του πακέτου «στήριξης», κρινόταν η βιωσιμότητα ολόκληρης της ευρωζώνης. Και όμως αντί να αρπάξει αυτή τη μοναδική ευκαιρία και να διαπραγματευτεί, έστω και από αυτή την συγκυριακή θέση ισχύος, το χρέος και τους όρους του πακέτου οικονομικής στήριξης, προτίμησε να παραδώσει τον Ελληνικό λαό σκλάβο στο ΔΝΤ και την Τρόϊκα. Δίψυχος και παραδομένος στην πειθαρχία των εντολών της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» δέχτηκε να παίξει τον ρόλο του κατοχικού κυβερνήτη αντί να βγεί λεβέντικα και να παλαίψει σαν γνήσιος Έλληνας ηγέτης. Σήμερα που κατάλαβε ότι ο διάβολος δεν κρατάει το λόγο του και ότι οι ίδιοι που τον αναβάπτισαν από Γιωργάκη σε Γιώργο ήδη ετοιμάζουν τον διάδοχό του ,έχει μαζέψει όλους τους νεωτερικούς των γυμναστηρίων και των γιάπικων κολλεγίων και προσπαθεί να φτιάξει ένα καταπραϋντικό κατάπλασμα που θα το παρουσιάσει ως σχέδιο ανάπτυξης και αντίδωρο στην σφαγή της μεσαίας τάξης «μεθαύριο» στην ΔΕΘ ,προκειμένου να περισώσει ότι είναι δυνατόν απο την κουρελού του ΠΑΣΟΚ και τις στάχτες του καμμένου πια επωνύμου του. Στο τέλος οι Financial Times ομολογούν με θράσος , πως «ο Παπανδρέου είναι ο άνθρωπός μας στην Αθήνα» Εμείς συμπληρώνοντας θα λέγαμε ότι δεν είναι ο μοναδικός "άνθρωπός τους στην Αθήνα" ,το αντίθετο μάλιστα, μιας και έχουν συνωστισθεί -όπως θάλεγε και η Ρεπούση- εκεί στο κτίριο της βουλής αρκετοί που θα δέχονταν έστω και υπό τον εμπτυσμό των συμπολιτών τους να αναλάβουν τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου της «Νέας Τάξης Πραγμάτων».
Εσένα που βλέπεις πορτοκαλί μπάλα και νομίζεις ότι είναι βόμβα.
Εσένα που πας στο εξοχικό διακόπτεις το ματς στο -9 με 60 δευτερόλεπτα να έχουν μείνει και την άλλη μέρα λες ότι στο πήρανε στα χαρτιά και το φοβερό είναι ότι το πιστεύεις κιόλας.
Εσένα που στο άκουσμα της μεταγραφής Κέσελινόμιζες πως πήρες τον Κούκοτς σε ηλικία 22 ετών.
Εσένα που δεν κατάλαβες ότι δεν πήρατε τον Βέσελι αλλά τον Κέσελι ,
Εσένα που σε παραμυθιάζουν για ζωγραφιστά σουτ και για παίκτη νικητή όταν δεν το μόνο που έγινε είναι απ΄τους αιώνιους δεύτερους της Σερβίας (ερυθρός αστέρας) πήγε στους αιώνιους τρίτους της Ελλάδας. Γιατί ούτε αυτό το ξέρεις ,ότι στην Ελλάδα είστε πίσω ακόμα και απ΄τον Άρη σε τίτλους. Ο παίκτης νικητής λοιπόν δεν έχει πάρει φυσικά ούτε ένα πρωτάθλημα στην ζωή του.
Εσένα που σε παραμυθιάζουν για Σέρβικα μοντέλα όταν το μεγαλύτερο όνομα φέτος που έπαιζε στην Σερβία πήγε στον Παναθηναϊκό (Μάριτς). Όταν το μεγαλύτερο ταλέντο δεν κατάφερες να το πάρεις και πήγε στην Ισπανία (Μπιέλιτσα). Όταν εσύ ψωνίζεις απ΄τον αιώνιο πελάτη της Παρτιζαν απ΄την οποία ψωνίζει ο Παναθηναϊκός
Εσένα που ζητάς την παραδειγματική τιμωρία για την ροχάλα στον Τεόντοσιτς του Διαμαντιδή (μπράβο αγόρι μου) αλλά όταν σου λένε ότι ο δικός σου έχει ρίξει γροθιά προηγουμένως που φαίνεται πεντακάθαρα στο βίντεο άρα πρέπει να τιμωρηθεί περισσότερο λες και μάλιστα το πιστεύεις ότι δεν έχει γίνει τέτοιο πράγμα.
Εσένα που βλέπεις σφαγιαστικές διαιτησίες και δεν βλέπεις τον αντίπαλο σου να σε τελειώνει μέσα στο σπίτι σου με διαιτησία εναντίων του που ούτε στην απόδραση των 11 δεν έχουμε δει.
Εσένα που ακόμα ζεις με το noncallτου Διαμαντίδη ενώ στην ακριβώς προηγούμενη φάση, φάουλ εναντίων του Τσαρτσαρή (και ίσως αντιαθλητικό) μετατράπηκε σε φάουλ εις βάρος του που σας έδωσε κάλπικο προβάδισμα…
Σε εσένα λοιπόν θα σου αποκαλύψω όσα δεν τολμούν να σου γράψουν όχι μόνο οι φυλλάδες σου αλλά και οι ΄ έγκριτοι ΄ δημοσιογράφοι του ΄ ανεξάρτητου ΄ τύπου.
Καθώς λοιπόν γύρισα απ΄την παραλία σήμερα και μπήκα στα αθλητικά site διάβασα για την απόκτηση του Κέσελι (και όπως είπαμε όχι Βέσελι). Αντιπαρερχόμενος λοιπόν τα ζωγραφιστά σουτ , το πνεύμα νικητή και άλλα γραφικά μπήκα κατευθείαν στην ιστοσελίδα www.beobasket.net όπου και φυσικά οι υποψίες μου επιβεβαιώθηκαν.
Για όσους δεν ξέρουν αυτό είναι το siteτου μάνατζερ Ραζτάνοβιτς. Και φυσικά εκεί μέσα βρήκα ότι (και) ο Κέσελι ανήκει σε αυτόν. Όπως και ο Ίβκοβιτς, όπως και oΧοψονίδης , όπως και ο Νίλσεν. Θέλω να δω και ο Νεστέροβιτς που σας λέγανε ότι θα παίζει ως Έλληνας για να κάνουν την μεταγραφή του πιο υποφερτή και τελικά θα παίζει ως ξένος ποιος μάνατζερ συνεργάστηκε για τα δικαιώματα του εκτός nba.
Και γράφουνε λοιπόν για να τα πιστέψετε εσείς πρόβατα ότι κινήθηκε αθόρυβα και τον έκλεισε… Αθόρυβα για κάποιον που δεν ενδιαφερόταν κανείς και έχει μάνατζερ αυτόν που έχει πάρει εργολαβία την στελέχωση του φετινού σας ρόστερ.
Αυτόν που για να σας φέρει τον Χοψονίδη , σας έφερε προπονητή (παρωχημένο) παίκτες που κάποιοι δεν τον πιστεύανε ότι θα είχανε προτάσεις από εσάς (Νίλσεν – το δήλωσε ο ίδιος) και κάποιοι άλλοι που δεν είχανε προτάσεις από πουθενά (Κέσελι)
Η πατάτα στην περίπτωση Νεστέροβιτς με το υποτιθέμενο ελληνικό διαβατήριο είναι μία κατηγορία μόνη της.
Αν καταφέρει ο εργολάβος-μάνατζερ να ξεφορτωθεί παίκτες που δεν του ανήκουν και φυσικά για αυτό δεν είναι αρεστοί και από τον συνεταίρο του – προπονητή ( Έρτσεγκ και Χαλπερίν ) μπορείτε να ξαναμπείτε στο siteπου σας έδωσα για να δείτε ποιοι είναι οι πιθανοί επόμενοι παίκες σας. Αν όχι το ρόστερ σας έκλεισε . Όχι πως έχει καμιά διαφορά απλά κρίμα που το Μαρούσι μας τελείωσε γιατί ούτε δεύτεροι θα βγαίνατε τα επόμενα χρόνια.
υγ.1 Αν ο Έρτσεγκ άνηκε στον εργολάβο-μάνατζερ τώρα θα ήταν στην 12άδα της Εθνικής Σερβίας και επιθυμητός στο ρόστερ των αιωνίων τρίτων;
υγ.2 Ποιος είναι καλύτερος ο Έρτσεγκ ή ο Κέσελι;
υγ.3 Ο Χοψονίδης πήγε στους τρίτους γιατί ήθελε να είναι το νούμερο 1 στην ομάδα που στον Αυτοκράτορα δεν μπορούσε να γίνει. Υπάρχει περίπτωση ο Ίβκοβιτς να μην έχει νούμερο 1 το δικό του παιδί τον Τεόντοσιτς και να έχει την μηχανή σφαλμάτων; Όχιβέβαια, και στην διάρκεια της χρονιάς οι γκρίνιες και τα προβλήματα θα είναι τεράστια γιατί εκεί δεν υπάρχουν τα στεγανά του Παναθηναϊκού.
Υγ.4 Ο Παναθηναϊκός με το φετινό του ρόστερ (που θα έχει ακόμα έναν παίκτη) έχει πάει ένα επίπεδο πιο πάνω. Και όσοι ξέρουν μπάσκετ και τις αλλαγές των κανονισμών καταλαβαίνουν τι λέω. Αν δεν ήταν το f4 στην έδρα της Μπαρτσελόνα θα σας μιλούσα σίγουρα για την κατάκτηση του. Τώρα είμαστε στο 50-50.
Η τρόικα από τη στιγμή που πάτησε ελληνικό έδαφος ενεργεί βάση μιας λογικής που θέλει κάθε επιθυμίας της να επέχει θέση διαταγής.
Στο διαμορφωθέν σκηνικό τα ηνία της κυβέρνησης κρατούσαν ως τώρα πολιτικοί που αναρριχήθηκαν στην πολιτική ιεραρχία των αρχών της δεκαετίας που απέρχεται. Τη νέα γενιά στελεχών που ανήλθαν στην εξουσία με τον Γ. Παπανδρέου παρακολουθούν τα ιστορικά τεκτενόμενα περίπου ως θεατές θεατρικού έργου, από καλές θέσεις και χωρίς εισητήριο.
Η Τ. Μπιρμπίλη, ορθώνοντας το ανάστημά της στο ζήτημα της πώλησης της ΔΕΗ, δημιουργεί μια νέα δυνάμει πραγματικότητα, στην οποία οι νεοεισελθόντες στην κυβέρνηση μπορούν να επιβάλλουν την άποψη τους ακόμα και σε θέματα που άπτονται της οικονομίας και του μνημονίου, έστω κι αν διαφοροποιούνται από την τρόικα.
Ευχής έργο θα είναι η δυνάμει νέα πραγματικότητα να εξελιχθεί σε νέα πραγματικότητα, το συντομότερο δυνατόν!
Η δήλωση του αντιπροέδρου της ευρωπαϊκής τράπεζας επενδύσεων, Π. Γεννηματά είναι απολύτως ενδεικτική των αντιλήψεων που επικρατούν σε ορισμένους ευρωπαίους αξιωματούχους.
Ο κ. Γεννηματάς μίλησε περί αντίληψης "εσωτερικής κατοχής" που σύντομα θα εκλείψει από την Ελλάδα, αναφερόμενος στη στάση του εκπροσώπου των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Ν. Φωτόπουλου, φανερώνοντας τη δική του ιδιότυπη αντίληψη περί δημοκρατικής και αποτελεσματικής διακυβέρνησης.
Ο συγκεκριμένος έλληνας ευρω-αξιωματούχος είναι είτε επικίνδυνος είτε ανιστόρητος! Οι πάντες γνωρίζουν ότι κατοχή η Ελλάδα γνώρισε μία, από πρωταγωνίστριες στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα δυνάμεις, δυστυχώς, κι όχι από τον κόσμο της εργασίας, παρά τις κατά καιρούς αναντίρρητες και ενίοτε απαράδεκτες συνδικαλιστικές υπερβολές.
Καλή είναι η υπερηφάνεια για τους έλληνες που διαπρέπουν εκτός συνόρων, αλλά σημασία δεν έχει τόσο αυτή καθεαυτή η ανέλιξη στην γραφειοκρατία της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομικής εξουσίας, όσο το αξιακό περιεχόμενο των παρεμβάσεων τους, αφού επιτύχουν την προσωπική τους επαγγελματική αναγνώριση από το κατεστημένο!
Και οι απόψεις περί «εσωτερικής κατοχής» της Ελλάδας από τμήμα του κόσμου της εργασίας ασφαλώς δε σηματοδοτούν ιδιαίτερα υψηλό αξιακό υπόβαθρο, για αυτούς που τις εκφέρουν, ανεξαρτήτως της καταγωγής των.
Η κυβέρνηση εδώ και μερικούς μήνες έχει μεταβληθεί σε διεκπεραιωτικό όργανο της τρόικας. Η ελληνική κοινωνία πειθόμενη ότι σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό έχει τις δικές της ευθύνες για τη δημοσιονομική κατάρρευση αποδέχθηκε τη γενικευμένη επίθεση που της έγινε σε εισόδημα και φορολογία, αποφεύγοντας τις ακραίες μορφές διαμαρτυρίας.
Εξ’ αρχής υπογραμμίστηκε από πολλές πλευρές η ανάγκη άμεσης οικοδόμησης μιας ορθολογικής αναπτυξιακής διαδικασίας, στο πλαίσιο της σύγχρονης εποχής. Αντί αυτού ενημερωνόμαστε ότι η τρόικα επιθυμεί να επιβάλλει ακόμα σκληρότερη λιτότητα, με περαιτέρω μείωση εισοδημάτων και αύξηση της φορολογίας.
Το αποτέλεσμα αναμένεται να είναι ακόμα μεγαλύτερη ύφεση, πιθανότατα μέχρι του σημείου εκείνου όπου οι αρχιτέκτονες του σχεδίου ΔΝΤ-ΕΕ διάσωσης της Ελλάδας κρίνουν ότι έχει δημιουργηθεί μια φτωχή εργατική ζώνη στον ευρωπαϊκό νότο, η οποία θα εξασφαλίζει υπερκέρδη για τους δυνάμει επενδυτές.
Υπό αυτό το πρίσμα, η κυβέρνηση θα είναι άξια αποδοκιμασίας, αν αποδεχτεί αμαχητί το ρόλο του διεκπεραιωτή της τρόικας και αποτύχει να προσελκύσει τις αναγκαίες επενδύσεις στην ελληνική οικονομία, πριν η χώρα μετατραπεί σε έναν πάμπτωχο εργατικό θύλακα στο νότο της Ευρώπης, προκειμένου να γίνει επενδυτικά ελκυστική!
Λίγα χρόνια πριν, συγκεκριμένα το Σεπτέμβριο 2003 η παραπαίουσα τότε κυβέρνηση Σημίτη ανακοίνωνε τη Χάρτα Σύγκλισης της Ελλάδας, ένα φιλόδοξο στρατηγικό σχέδιο με ορίζοντα τετραετίας το οποίο όμως εντάχθηκε στο προεκλογικό σχεδιασμό του ΠΑΣΟΚ και τελικά εξοβελίστηκε στις ελληνικές καλλένδες.
Αξίζει να θυμηθούμε μερικά βασικά του σημεία:
- μείωση αμυντικών δαπανών από το 4,5% στο 1,5%. Ταυτόχρονη αύξηση των δαπανών για τη παιδεία από 3,5% στο 5% από το Μέρισμα Ειρήνης
-μείωση του Δημόσιου Χρέους στο 85% (!!!) και δημιουργία Μερίσματος Σταθερότητας το οποίο θα αναδιανεμηθεί σε Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια
- Δημιουργία Μερίσματος Εξυγίανσης από τη καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής
- «ενιαίας είσπραξη φόρων από τις ΔΟΥ». ταυτόχρονη καταβολή της φορολογίας και της ασφάλισης εισφορών, ώστε να μην αναγκάζονται οι μικροεπαγγελματίες να πηγαίνουν στην Εφορία ξεχωριστά για την καταβολή φόρου, ξεχωριστά για τις εισφορές στο ΙΚΑ και ξεχωριστά για τις εισφορές στο ΤΕΒΕ.
- αυξήσεις στο ΕΚΑΣ, το οποίο θα έφθανε το 2008 στα 200 ευρώ από τα 110 ευρώ. Η κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ συν το ΕΚΑΣ στα 700 ευρώ από 502 και η κατώτατη σύνταξη του ΟΓΑ από 200 ευρώ από τον Ιανουάριο του 2004, στα 300 ευρώ το 2008.
το πακέτο Σημίτη όπως ονομάστηκε από τον Τύπο της εποχής περιελάμβανε και άλλες πολιτικές σύγκλισης εντασσόμενες στο πνεύμα της εποχής όπως είχε διαμορφωθεί από τη στρατηγικής της Λισαβόνας για την ΕΕ. Πολιτικές οι οποίες μοιάζουν με τις απαιτήσεις του Μνημονίου που καλείται να φέρει εις πέρας η χώρα για εισπράξεις τις δόσεις του Δανείου.
η μόνη διαφορά είναι ότι τότε υπήρχε η δυνατότητα για προώθηση των μεταρρυθμίσεων χωρίς περιστολή των δημοσιών δαπανών αφού η μεγέθυνση του ΑΕΠ ξεπερνούσε το 4%.
τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα:
γιατί ο Σημίτης δεν ανακοίνωσε τη χάρτα της Σύγκλισης στην αρχή της Θητείας του και την ενέταξε στο προεκλογικό του σχεδιασμό ως το τελευταίο του χαρτί;
τι εμπόδισε τον Καραμανλή την αμέσως επόμενη χρονιά που εκλέχτηκε από το να επιλέξει κάποια από τα μέτρα που πρότεινε η Χάρτα;
ο σημερινός Τσάρος της Οικονομίας Παπακωνσταντίνου ήταν τότε ο ιθύνων νους της Χάρτα πίσω από τον τότε ΥΠΟΙΚ Χριστοδουλάκη. Γιατί κατά τη διαπραγμάτευση του Μνημονίου δεν ανέσυρε ορισμένες από τις τομές της Χάρτας;
γιατί η περιφερειακή αυτοδιοίκηση δεν αξιοποίησε τις εξειδικευμένες περιφερειακές χάρτες σύγκλισης; να θυμίσω ότι για αυτές εργάστηκαν ανθρώπινο δυναμικό της δημόσιας διοίκησης και όχι κάποια επιτροπή του ΠΑΣΟΚ
τα ερωτήματά μου μάλλον θα μείνουν αναπάντητα. Η νεότερη πολιτική ιστορία αυτού του τόπου είναι έτσι κι αλλιώς ένας αέναος κύκλος χαμένων ευκαιριών....
